Sergen Yalçın'ın Yuvaya Dönüşü ve Büyük Heyecan
Takvimler 30 Ocak 2020'yi gösterdiğinde, Beşiktaş tribünleri Dolmabahçe'de uzun zamandır hissedilmeyen bir coşkuya ev sahipliği yapıyordu. Geçmişte Quaresma, Gomez veya Pepe gibi dünya yıldızlarını ağırlayan Vodafone Park, bu kez kendi öz evladı Sergen Yalçın için inliyordu. Kulübün mali açıdan tarihinin en karanlık dönemlerinden birini yaşadığı günlerde göreve gelen Yalçın, imza töreninde yaşadığı yoğun duyguları saklayamamıştı. Mikrofonu eline aldığında sesi titreyen tecrübeli futbol adamı, hislerini şu cümlelerle aktarmıştı:
“Arkadaşlar çok heyecanlıyım... Hayatımda hiç bu kadar heyecan almadım şu anda olduğu kadar.”
Avrupa Kabusu ve Sezon Öncesi Kaos
2019-2020 sezonunu üçüncü sırada tamamlayan siyah-beyazlı ekip, pandemi koşulları nedeniyle sadece 10 günlük bir tatilin ardından yeni sezonu açmak zorunda kaldı. Neredeyse hiç hazırlık maçı yapamayan takım, 25 Ağustos'ta Şampiyonlar Ligi elemesi için PAOK karşısına çıktı. Tek maçlı eliminasyon sisteminde oynanan bu kritik virajda, kalede Ersin'in kurtardığı penaltı dışında sahada varlık gösteremeyen Beşiktaş, 3-1'lik yenilgiyle Devler Ligi hayallerine veda etti. Kadroda 18 yabancı oyuncunun bulunması ve gönderilemeyen isimler nedeniyle yeni transferlerin yapılamaması, yönetimin elini kolunu bağlıyordu.
Trabzonspor Zaferi ve “Yalancı Bahar”
PAOK bozgununun hemen ardından lig maratonu başladı. Beşiktaş, sezonun açılış maçında zorlu Trabzonspor deplasmanına konuk oldu. Covid-19 testinin pozitif çıkması nedeniyle takımının başında olamayan Sergen Yalçın, maçı evinden takip etmek zorunda kaldı. Birçok eksiğe rağmen bordo-mavili rakibini 3-1 mağlup eden Kara Kartal, lige moralli bir giriş yaptı. Bu galibiyetle birlikte sosyal medyada "Beşiktaş Ailedir" sloganı yankılanmaya başlasa da, bu skor aslında sorunların üzerini örten geçici bir başarıydı. Öyle ki, o maçta gol atan Tyler Boyd ve Jeremain Lens gibi isimlerin lisansları, transfer döneminin son gününde askıya alınacak ve bir daha forma şansı bulamayacaklardı.
Rio Ave Şoku ve Diplere Çöküş
Trabzon galibiyetinin getirdiği hava uzun sürmedi. Evinde Antalyaspor ile berabere kalan Beşiktaş, Avrupa'daki "tamam ya da devam" maçında Rio Ave karşısına çıktı. UEFA Avrupa Ligi elemesinde, 120 dakika süren ve penaltılara giden yıpratıcı mücadelenin sonunda Portekiz temsilcisine elenen Beşiktaş, Eylül ayı bitmeden Avrupa defterini tamamen kapattı. Bu eleniş, zaten dar olan kadronun üzerindeki baskıyı artırdı.
Ligde işler daha da kötüye gitmeye başladı. Konyaspor deplasmanında alınan 4-1'lik ağır mağlubiyet ve ardından gelen Gençlerbirliği yenilgisi, camiada "Sergen Yalçın ile bu iş olmaz" seslerinin yükselmesine neden oldu. Transfer döneminin son gününde Aboubakar, Rosier ve Ghezzal gibi isimler kadroya katılmış olsa da, uyum sorunu ve fiziksel eksiklikler göze çarpıyordu. Sergen Yalçın, Gençlerbirliği maçı sonrası yaptığı açıklamalarda adeta istifa sinyali veriyor ve yönetimle arasındaki transfer anlaşmazlığını şu sözlerle dile getiriyordu:
“Transferlerle ilgili tabii şöyle konuşuruz de sürekli yönetimden hocamızın istediği oyuncuları alıyoruz... arada benim istediğim bir şey oldu var. Yani benim istediğim oyuncular da var transferlerde ama biz oyuncuları aldığını söylemek çok sağlıklı olmaz şimdilik öyle söyleyeyim.”
Milli Ara ile Gelen Diriliş
Ligin dibine demir atan Beşiktaş için kurtuluş reçetesi, fikstür gereği bay geçilen hafta ve hemen ardından gelen milli maç arası oldu. Bu üç haftalık boşluk, sezon başında kamp yapamayan takım için adeta bir ilaç niteliğindeydi. Ümraniye Nevzat Demir Tesisleri'nde yapılan sıkı çalışmalar meyvesini vermeye başladı. Sergen Yalçın, Tümer Metin gibi eski takım arkadaşlarının "Liyakat bitmiş" eleştirilerine kulak tıkayarak, inandığı oyuncularla yoluna devam etti. Özellikle çok eleştirilen Welinton ve N'Sakala gibi isimlerde ısrar etmesi, ilerleyen haftalarda takım savunmasının oturmasını sağladı.
Kadıköy Zaferi ve Şampiyonluk Ateşi
Takım kimyasının oturmasıyla birlikte Beşiktaş, bambaşka bir kimliğe büründü. Başakşehir'i 3-2 yenen Kartal, 15 yıldır kazanamadığı Kadıköy deplasmanına büyük eksiklerle gitti. Vida ve Welinton gibi as stoperlerinden yoksun çıktığı maçta, 10 kişi kalmasına rağmen Fenerbahçe'yi 4-3 mağlup eden Beşiktaş, şampiyonluk yarışında "ben de varım" dedi. Sergen Yalçın'ın maç sonu
"Zaferler ancak savaş olarak kazanılır, başka türlü zafer kazanamaz."
sözü, sezonun geri kalanı için takımın mottosu haline geldi. Vincent Aboubakar'ın golcülüğü, Ghezzal'ın asistleri ve Larin'in sürpriz katkısıyla Beşiktaş, ligin zirvesine yerleşti.
Sakatlıklar ve Final Stresi
Sezonun sonlarına doğru Beşiktaş, tarihinin en büyük sakatlık krizlerinden biriyle yüzleşti. Takımın en önemli gol silahı Aboubakar'ın sakatlanması, devre arası kiralanan Cenk Tosun'un Erzurum'da dizinden sakatlanarak sezonu kapatması, hücum hattını çökme noktasına getirdi. Buna rağmen Sergen Yalçın, "mazeret yok" diyerek Gökhan Töre gibi isimleri forvette kullanarak çözüm üretmeye çalıştı.
Söz Düellosu Farkla Bitti
Şampiyonluk düğümünün çözüleceği haftalara girilirken, Hatayspor maçı öncesi tansiyon saha dışı açıklamalarla yükselmişti. Hatayspor teknik direktörü Ömer Erdoğan'ın, henüz kendi maçının terini soğutmadan ve galibiyet sevincini yaşamadan hafta sonu oynayacakları Beşiktaş karşılaşmasına dair iddialı demeçler vermesi, Sergen Yalçın'ın dikkatinden kaçmadı. Fikstür sıkışıklığı ve erteleme talepleri gölgesinde geçen bu tartışmalara karşı Sergen Hoca, her zamanki soğukkanlılığıyla tarihe geçecek o resti çekti: 'Cumartesi günü göreceğiz ne olacağını.' Bu sözler, yorgun düşmüş takımı ateşleyen kıvılcım oldu. Cumartesi günü sahaya çıkan Beşiktaş, rakibine nefes dahi aldırmayarak 7-0'lık tarihi bir skorla galip geldi ve saha dışındaki tartışmalara cevabını saha içinde, sezonun en görkemli futboluyla verdi.
Göztepe'de Gelen "Acı" Zafer
Son haftaya Galatasaray ile averaj hesaplarıyla giren Beşiktaş, İzmir'de Göztepe karşısında şampiyonluk maçına çıktı. Üzerindeki büyük baskıya rağmen, Vida ve Ghezzal'ın golleriyle sahadan 2-1 galip ayrılan Kara Kartal, averajla 2020-2021 sezonunun şampiyonu oldu. Maçın bitiş düdüğüyle birlikte Sergen Yalçın gözyaşlarına hakim olamadı. "Zora gelmeyi sevmez" denilen Sergen Yalçın, kulüp tarihinin en zorlu, en krizli ve en uzun sezonunda, Beşiktaş'ı zirveye taşıyarak adını efsaneler arasına bir kez daha, bu kez teknik direktör olarak yazdırdı.
Bir Kupadan Çok Daha Fazlası
Bu şampiyonluk, müzeye götürülen metal bir kupadan çok daha fazlası, saf bir irade zaferiydi. Mali imkansızlıkların kıskacında kurulan, transferleri son dakikaya sıkışan, sezon başında otoritelerce "ilk 5'e dahi giremez" denilen bir takımdı Beşiktaş. Pandeminin sessizliğinde, Avrupa'daki hayal kırıklıklarından ligin dibine demir atmış bir psikolojiden sıyrılıp zirveye tırmandılar. Aboubakar ve Cenk'in sakatlıklarıyla forvetsiz kaldıkları, zaman zaman 13-14 kişilik dar rotasyonla 42 haftalık maratonu koştukları, saha dışı algı operasyonlarından hakem tartışmalarına kadar birçok cephede aynı anda savaştıkları bir sezondu bu. Sergen Yalçın ve öğrencileri, tüm bu kaosun içinden "bitti" denilen her an yeniden ayağa kalkarak, sadece rakiplerini değil, şartları da mağlup ettiler ve Türk futbol tarihinin en meşakkatli, en "terli" şampiyonluk hikayesini alınlarının akıyla yazdılar.
Bu haber Hastalık Bu Futbol kanalından esinlenilerek yapılmıştır.
