Kadıköy’de Yine Tavşan Çıkar mı?

Farklı skora rağmen, dün oynanan maçta Beşiktaş’ın görüntüsü sezonun genel ortalamasından çok da farklı değildi. Skoru getiren, oyun oldukça ortadayken “şans” penaltısıyla öne geçtikten sonra Hatayspor’un tamamen defans güvenliğini bırakıp kümede kalmak için gol aramasıydı. Bu da artık sokakta 5 yaşındaki çocuğun bile bildiği gibi, kapanan takımlara karşı set hücumu kurmakta oldukça zorlanan ve bocalayan Beşiktaş’ın, geniş alanlar bulunca elbette başta Rafa Silva olmak üzere Gedson’un ve hatta Rashica’nın hızlı hücumlarıyla sonucun alınmasını sağladı.

Bunun yanında sezon başından beri değişmeyen manzara, Beşiktaş bek bölgesindeki oyuncuların pozisyonel ters dengesizliği ve kanatsızlık yine kendini açıkça gösterdi. Beşiktaş’ın sol bekleri hücumda ne kadar var ve defansta yoksa, ki maçı bitiren Rafa’nın golünde genç Emrecan’ın katkısı tartışılmazken, yenilen golde de hızlı bir rakip kanatla bire bir kalan Masuaku’yu hatırlatması, sağ beklerinin de tam tersi bir görüntü çizdiği saha içi manzaraları aynıydı. Kanatlarda ise Rashica her zamanki gibi asistini yapsa da maçın genelindeki final etkinliği yine oldukça eksik kaldı. Sol tarafta ise Mustafa neredeyse tüm maç boyunca ben buranın oyuncusu olamam diye bağırdı.

Sezon başından beri 6 numarada Musrati ve sonrasında Oxlade’i izledikten sonra, Amir’in “altımsı” varlığı bile, özellikle tekte direk attığı diyagonal uzunlar, seri isabetli pasları ve Gedson ile uyumu, Beşiktaş orta sahasını oldukça rahatlattı ve Gedson’un omuzlarından tüm orta sahayı sil süpür yükünü alarak hücuma çok daha fazla katılmasını ve etkili olmasını sağladı.

Rafa ise yine bildiğiniz gibi, Beşiktaş ve maçın en iyisiydi. Takımın tüm hücum yükü omuzlarına kaldığı için bazen oyunu ne kadar düşüyorsa, bugün yanında biraz daha hücuma destek verebilen bir 8 numara, Gedson olunca, o da kendi normal standardını gösterme şansı bulabildi.

Immobile’nin ikisi penaltı da olsa attığı 3 gol elbette önemli, özellikle en azından bu sezonun kalan haftaları ve olmazsa olmaz 3.lük ve Avrupa Ligi hedefi için, bir silkelenme ve tehdit unsuru olma yolunu açabilir. Lakin, takımın ve oyunun akışından kopukluğu, fiziksel yetersizliği yüzünden yaptığı pas hataları ve top kayıpları, ideal bir Beşiktaş santraforu kimliğinden uzak olduğu gerçeğini değiştirmedi. Keşke en azından, sezon başı kampı görmüş ve fiziksel olarak daha hazır bir Immobile izleyebilseydik..

Dün dahil bu sezonki oyun gücüne, deplasman performansına ve hem takım hem bireysel oyuncu istikrarına bakıldığında, üçüncülük hedefi yolunda en kritik maç olarak gözüken Fenerbahçe deplasmanı fazla bir umut barındırmaya izin vermiyor. Yine de, öyle ya da böyle bu sene gelen büyük maç skorları göz önünde bulundurulduğunda, Solskjaer’in tekrar bu kadroyla şapkadan tavşan çıkartmasını bekleyeceğiz.

A. Cüneyt Toymaz – Eagle Media